YAŞAMA DAİR

 Hayat, yaşamaya başladığımız andan itibaren bir takım görevler verir bize..

Kimimiz abla, kimimiz ağabey, kimimiz kardeş vasıflarıyla adım atarız dünyaya.. Gün geçtikçe de sıfatlarımız artar.. 

Önce evlat, sonra arkadaş, öğrenci, vatandaş, eş, anne, baba yaş ilerleyince de dede, anneanne veya babaanne oluruz.. Edindiğimiz her sıfatla birlikte yükümlülüklerimiz de artar.. Taşıdığımız sıfatlara uygun davranmak bizden beklenilendir toplum tarafından...

İş hayatında da kimimiz patron, işçi, memur gibi misyonlar ediniriz yaşamın içerisinde.. Her ne sıfatla ya da sıfatlarla yaşarsak yaşayalım en önce insan olabilmeliyiz..

Her doğan beşerdir.. Beşer olanın insan olabilmesi asıl olandır.. Beşer, şaşar, hatalar yapar.. Önemli olan telafisi mümkün olmayan hatalar yapmamasıdır..

İnsan olabilmek de ancak sevgiyle, hoşgörüyle, tevazu sahibi olmakla mümkündür.. Kin, nefret, gurur, yalan nefsimizin hastalıklarıdır.. En önemli hastalığımızda Benliğimiz... Her şeyi ben bilirim, ben yaparım edası... Oysa hiç düşünmeyiz ki yaşadığımız ya da yaşattığımız her hadise bir program dahilindedir.. Bu programın dışına çıkabilmek bizim elimizde değildir.. Kaderinizde, kısmetinizde ne varsa onu yaşarsınız..

Ama olaylara bakışınızı değiştirmek sizin elinizdedir.. Algınız geliştikçe yaşadığınız olumsuz gibi gelen hadiseler zaman içerisinde iyi bir öğreticiniz olur.. Ve sonrasında şükür edersiniz biraz imanınız varsa yaşadıklarınıza.. Ne olursa olsun, ne yaşarsanız yaşayın ya da yaşatın her zorluğu ancak Sevgiyle aşabilirsiniz..

Düşünün ki bir çiçek bile sevgi görünce neşelenir, keyiflenir.. Bizim varoluş gayemiz sevgidir.. Bu aleme Sevgiden varolarak geldik, Sevgiyle büyüdük, sevgi göstererek gelişiyoruz.. Umarım bu kısacık hayatımızı da Sevgiyle neticelendiririz..

Unutmayalım ki, Harcadıkça bitmeyen tek zenginlik SEVGİDİR..(2015)